Ο ήρωας αυτού του μυθιστορήματος έχει δύο πρόσωπα, σαν το Ρωμαίο θεό: άλλοτε είναι ο Ρήγας, άτολμος, διστακτικός και παθητικά άβουλος, και άλλοτε ο Ιανός, δηλαδή η προσπάθεια του Ρήγα να ξεπεράσει τη φύση του. Καθώς βρίσκεται στα οριακά χρόνια του τέλους της φοιτητικής ζωής, ο Ρήγας – Ιανός βλέπει αυτά που είχε για σίγουρα να αλλάζουν, παλεύει να πείσει τον εαυτό του υπερνικώντας τις αντιφάσεις του, ερωτεύεται συνέχεια για πρώτη φορά, μα χωρίζει, φεύγει, μα ξαναγυρνά, δυσκολεύεται να αγαπήσει. Γύρω του στροβιλίζεται ένα πλήθος (γυναικείων κυρίως) προσώπων, γυναίκες ύαινες, κονσοματρίς, σε καταγώγια, πιστές Πηνελόπες, πάντοτε πρόθυμες και διαθέσιμες, αθώα συνεσταλμένα κοριτσόπουλα και ώριμες κυρίες που αναζητούν συντροφιά, αυτοκαταστροφικοί φίλοι που τον παρασέρνουν σε εξωτικά νησιά, καλοκάγαθες γυναικούλες, τσαμπουκάδες της νύχτας και παράξενοι γέροντες. Κι όταν ο ήρωας σφαλερά νιώθει πως προδόθηκε, πως ξόδεψε άσκοπα την αγάπη του σε πλάνες, τότε θα γυρέψει τη λύτρωση…