Δεν είναι κάτι ιδιαίτερα βαθυστόχαστο. Έτσι και αλλιώς σήμερα οι στοχαστές αποτελούν είδος εν’ ανεπαρκεία, κρύβονται στην ποιο καλή περίπτωση, γιατί με όσο δυνατή φωνή και αν μιλήσουν, τα λόγια τους σκεπάζονται από την οχλοβοή της εποχής. Είναι η πρώτη φορά που γράφω κάτι για το νέο site. Βασανίστηκα μέχρι να βρω κάτι σημαντικό. Σήμερα βγήκα βόλτα στους δρόμους της πόλης και με έπιασε απελπισία. Τα σημαντικά στην πόλη είναι κρυμμένα, σαν το (τρόπον τινά) νεοκλασικό που η πορεία μου με έφερε δίπλα του. Μάλλον παλιό αρχοντικό της δεκαετίας του ’60 θυμίζει, έτσι όπως προβάλει στριμωγμένο ανάμεσα στις πολυκατοικίες, πίσω από τα παρκαρισμένα ημιφορτηγά στην 28η Οκτωβρίου, περίπου γωνία με Μανδηλαρά.
Ποιος το πρόσεξε; Κανείς δεν προσέχει τα σημαντικά στην πόλη μου πλέον. Ζω σε μια Λάρισα γεμάτη κακοτεχνίες και τσιμέντο, αδιαφορία, καλώδια, σαν να είναι καμωμένη από καρκινικά κύτταρα και ωχαδερφισμό. Συλλογίζομαι τους στοχαστές της πόλης μου (ναι υπάρχουν, μα μένουν κριμένοι στις γωνιές τους, όπως ο –για μένα- πατριάρχης της Λαρισινής λογοτεχνίας Μάκης Λαχανάς που ζει στην γωνιά του, κάπου μακριά από την φασαρία).Όπως πρέπει να ζουν οι κολώνες της πόλης. Χωρίς να προσέχει κανείς την παρουσία τους και την αναγκαιότητα ύπαρξης τους.
Aγαπημένο
Σελιδοδείκτης
Αποστολή με Email
Σχόλια (1)
Δημοσίευση σχολίων μέσω RSS feed
Κωνσταντίνος Ν. Ιωαννίδης: Φυσώντας δυνατά για να εξαφανιστεί η σκόνη που καλύπτει την Αλήθεια http://www.stigmesstochrono.gr
Τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι ότι πάντα ζούσα σε έναν παράπλευρο κόσμο και τα όσα βλέπω (ή νομίζω ότι βλέπω) δεν τα βλέπουν οι άλλοι και άρα καμιά αξία δεν έχουν γι αυτούς. Μοιραία λοιπόν αφού τα όσα γράφω προέρχονται από αυτά που εγώ -και μόνον εγώ!- βλέπω, δεν αφορούν τους υπόλοιπους, ούτε τους ενδιαφέρουν.
Συγγνώμη εκ των προτέρων, καλέ μου Δημήτρη που, με αφορμή ένα κείμενό σου, φυτεύω στον πνευματικό σου κήπο ένα δικό μου καρπό χωρίς ιδιαίτερη αξία:
Βλέπω λοιπόν κι εγώ τα σημαντικά κρυμμένα μπροστά στα μάτια μας και το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να φυσήξουμε δυνατά για να εξαφανιστεί η σκόνη που τα καλύπτει, ώστε να αντικρύσουμε την Αλήθεια που πάντα ήταν εκεί και πάντα εκεί θα είναι, ακόμη και όταν κατακαθίσει επάνω της η σκόνη του άχρωμου χρόνου.
Χαίρομαι που σε ανύποπτες στιγμές βρίσκω στη ζωή μου σημαντικά πράγματα που ήταν κρυμμένα μπροστά στα μάτια μου και το έργο σου ήταν ένα από αυτά.
Συγγνώμη εκ των προτέρων, καλέ μου Δημήτρη που, με αφορμή ένα κείμενό σου, φυτεύω στον πνευματικό σου κήπο ένα δικό μου καρπό χωρίς ιδιαίτερη αξία:
Βλέπω λοιπόν κι εγώ τα σημαντικά κρυμμένα μπροστά στα μάτια μας και το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να φυσήξουμε δυνατά για να εξαφανιστεί η σκόνη που τα καλύπτει, ώστε να αντικρύσουμε την Αλήθεια που πάντα ήταν εκεί και πάντα εκεί θα είναι, ακόμη και όταν κατακαθίσει επάνω της η σκόνη του άχρωμου χρόνου.
Χαίρομαι που σε ανύποπτες στιγμές βρίσκω στη ζωή μου σημαντικά πράγματα που ήταν κρυμμένα μπροστά στα μάτια μου και το έργο σου ήταν ένα από αυτά.
1
Δεκέμβριος 13, 2011
Ψήφοι: +3
Ψήφοι: +3
Αποστολή σχολιου
