Ας ξεκινήσω τη συζήτηση με ένα αγαπημένο μου θέμα. Πιστεύω πως τα έθνη και τα εθνικά κράτη είναι κατασκευασμένες ψευτιές που χωρίζουν και σκλαβώνουν τους ανθρώπους, μηχανές φόνου, τρόμου και ρατσισμού... Έτσι κατα συνέπεια υποστηρίζω πως η διαδρομή μας προς δικαιότερες και ανθρωπινότερες κοινωνίες προϋποθέτει το ξεπερασμα των εθνικών κρατών και κάθε εθνικισμού. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτό;
Aγαπημένο
Σελιδοδείκτης
Αποστολή με Email
Σχόλια (3)
Δημοσίευση σχολίων μέσω RSS feed
Νίκος Βαραλής: Είναι έτσι αν έτσι νομίζετε ... http://varalis.blogspot.com
Μια φορά σε κείνα τα χρόνια των παλιών ανθρώπων ένας άνθρωπος χτύπησε σε ένα βράχο. Δεν είχε πεθάνει. Είχε ξεχάσει όμως το όνομά του και την ιστορία του. Βρήκαν τότε ευκαιρία τα μέλη μιας γειτονικής οικογένειας τον πάντρεψαν με την κόρη τους και τον εφοδίασαν με μια πλαστή ιστορία. Ο άνθρωπος αυτός ποτέ του δεν πίστεψε και πέθανε ξέροντας οτι ζει σε ένα ψέμα.
Ο καθένας μας έχει μια προσωπική ιστορία και είναι προϊόν σχέσεων, Οι σχέσεις αυτές του πατέρα της μητέρας και των προγόνων διαμορφώθηκαν κάτω από ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλέγμα. Οι γενετιστές συμφωνούν ότι στα κύτταρα μεταφέροντας και πολιτιστικές πληροφορίες. (Το παιδί ενός φίλου μου είχε κρίσεις πανικού ειδικά το βράδυ. Πέρασαν πολλοί γιατροί μέχρι που κατέφυγε στην ύπνωση. Και εκεί είδε κάποιους ανθρώπους να τον χτυπάνε. Τότε ο πατέρας του θυμήθηκε τις ιστορίες του δικού του πατέρα για τα χτυπήματα σην Μακρόνησο). Είτε το θέλουμε, είτε όχι είμαστε προϊόν της ιστορίας μας. Μέσα στην ιστορία διαμορφώθηκαν τα έθνη. Μέσα στην ιστορία διαμορφώθηκε και ο εθνικισμός. Τα έθνη που είναι το όλον ιδιαίτερων χαρακτηριστικών προβολών μας βοηθούν να καταλάβουμε τον κόσμο. Ο εθνικισμός μας αποξενώνει από τον κόσμο. Για να ζω το σώμα μου πρέπει να το μάθω. Το πρόβλημα είναι εκεί ότι είμαστε σε ένα έθνος που δεν ξέρουμε τι είναι και αφού μας είναι ξένο το αντιμετωπίζουμε σαν εθνικισμό.
Το ίδιο και για την θρησκοληψία. Είναι σκοταδισμός. Συμφωνώ. Ο χριστιανισμός δεν είναι όμως θρησκεία. Δηλαδή δεν είναι ένας τυποποιημένο σύνολο κανόνων. Μα θα μου πεις δεν βλέπεις; Βλέπω. Η αστοχία των ανθρώπων όμως δεν μπορεί να μου στερήσει έναν τρόπο ζωής (σήμερα ομολογούμε ότι δεν έχουμε δημοκρατία λόγω αστοχίας των ανθρώπων δεν παύω να πιστεύω όμως στην δημοκρατία).
Αυτό και η συζήτηση μπορεί και να συνεχίζεται..λ
Ο καθένας μας έχει μια προσωπική ιστορία και είναι προϊόν σχέσεων, Οι σχέσεις αυτές του πατέρα της μητέρας και των προγόνων διαμορφώθηκαν κάτω από ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλέγμα. Οι γενετιστές συμφωνούν ότι στα κύτταρα μεταφέροντας και πολιτιστικές πληροφορίες. (Το παιδί ενός φίλου μου είχε κρίσεις πανικού ειδικά το βράδυ. Πέρασαν πολλοί γιατροί μέχρι που κατέφυγε στην ύπνωση. Και εκεί είδε κάποιους ανθρώπους να τον χτυπάνε. Τότε ο πατέρας του θυμήθηκε τις ιστορίες του δικού του πατέρα για τα χτυπήματα σην Μακρόνησο). Είτε το θέλουμε, είτε όχι είμαστε προϊόν της ιστορίας μας. Μέσα στην ιστορία διαμορφώθηκαν τα έθνη. Μέσα στην ιστορία διαμορφώθηκε και ο εθνικισμός. Τα έθνη που είναι το όλον ιδιαίτερων χαρακτηριστικών προβολών μας βοηθούν να καταλάβουμε τον κόσμο. Ο εθνικισμός μας αποξενώνει από τον κόσμο. Για να ζω το σώμα μου πρέπει να το μάθω. Το πρόβλημα είναι εκεί ότι είμαστε σε ένα έθνος που δεν ξέρουμε τι είναι και αφού μας είναι ξένο το αντιμετωπίζουμε σαν εθνικισμό.
Το ίδιο και για την θρησκοληψία. Είναι σκοταδισμός. Συμφωνώ. Ο χριστιανισμός δεν είναι όμως θρησκεία. Δηλαδή δεν είναι ένας τυποποιημένο σύνολο κανόνων. Μα θα μου πεις δεν βλέπεις; Βλέπω. Η αστοχία των ανθρώπων όμως δεν μπορεί να μου στερήσει έναν τρόπο ζωής (σήμερα ομολογούμε ότι δεν έχουμε δημοκρατία λόγω αστοχίας των ανθρώπων δεν παύω να πιστεύω όμως στην δημοκρατία).
Αυτό και η συζήτηση μπορεί και να συνεχίζεται..λ
1
Ιανουάριος 17, 2010
Ψήφοι: +1
Ψήφοι: +1
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: ...
Εθνικισμός , θρησκοληψία = σκοταδισμός. Όμως και ο εθνικισμός εξυπηρετεί. Αποπροσανατολίζει μάζες. Συσπειρώνει με μέσον το κοινό μίσος. Στόχος και όραμα δε φαίνεται να υπάρχουν. Ελπίζω να είμαστε πολλοί που αντιστεκόμαστε.
2
Ιούνιος 09, 2009
Ψήφοι: +1
Ψήφοι: +1
Δημήτρης Ε. Παπαδούλης: ...
Aγαπητέ Θανάση
Τα λόγια σου με τιμούν. Σε σχέση με το ερώτημα που θέτεις: συμφωνώ με την άποψή σου, χωρίς αναστολές. Ήμαστε όλοι, από βιολογικής άποψης τουλάχιστον, μέλη της τεράστιας –έστω αυτοκαταστροφικής, αφού κάνουμε οτιδήποτε μπορούμε για να καταστρέψουμε το σπίτι μας ενόσω κοιμόμαστε μέσα του μακάρια- οικογένειας, των εμφρόνων ανθρώπων (homo Sapiens), όλοι εμείς οι άφρονες. Να εξηγήσω πού καταλήγει ο συλλογισμός μου. Φρονώ ότι ως ομοειδή όντα είναι τουλάχιστον τεχνητή ηλιθιότητα ο επίπλαστος χωρισμός μας σε έθνη και ακολούθους οτιδήποτε σχήματος φτιαγμένου από ανθρώπους για σκοπούς πονηρούς το δίχως άλλο. Τα κοιμητήρια είναι γεμάτα από συνανθρώπους μας χαμένους στην υπηρεσία ενός τεχνητού, κατασκευασμένου σκοπού. Η πιο πονηρή κατασκευή είναι τα έθνη, με ότι κι αν κουβαλά αυτός ο τεχνητός ορισμός (αφορισμός πιο σωστά). Αυτό περιλαμβάνει κι όλα τα πλανερά κατασκευάσματα, που ακολουθούν οι άνθρωποι για να μπαίνουν πιο εύκολα σε μαντριά και να χειραγωγούνται ευκολότερα, με απώτερο σκοπό το κέρδος. Θα μου πεις: τόσο ανώτερος είσαι εσύ και προσπαθείς να πορευτείς ανεπηρέαστος στη ζωή σου; Απαντώ, όχι ακόμη, αλλά προσπαθώ. Με γνώμονα ότι όλοι είμαστε ίδιοι, άρα είναι τουλάχιστον πονηρό να συντασσόμαστε κάτω από φτιαχτά κατασκευάσματα, όπως σημαίες και φτιαχτά κατασκευάσματα.
Όσο για τις αδυναμίες που χρεώνω τον εαυτό μου –όλοι έχουμε αδυναμίες- είναι η σύνταξή μου στην παιδική μου αδυναμία την ΑΕΛ και τον τόπο καταγωγής μου την Λάρισα. Παλεύω να ταιριάξω την γενική μου κοσμοθεωρία με τις δύο μου τούτες αδυναμίες, μα δεν τα καταφέρνω. Τελικά είμαστε άνθρωποι με τις αδυναμίες και τα λάθη μας, αρκεί να μην είναι επιβλαβείς για τους ομοίους μας και το περιβάλλον.
Τα λόγια σου με τιμούν. Σε σχέση με το ερώτημα που θέτεις: συμφωνώ με την άποψή σου, χωρίς αναστολές. Ήμαστε όλοι, από βιολογικής άποψης τουλάχιστον, μέλη της τεράστιας –έστω αυτοκαταστροφικής, αφού κάνουμε οτιδήποτε μπορούμε για να καταστρέψουμε το σπίτι μας ενόσω κοιμόμαστε μέσα του μακάρια- οικογένειας, των εμφρόνων ανθρώπων (homo Sapiens), όλοι εμείς οι άφρονες. Να εξηγήσω πού καταλήγει ο συλλογισμός μου. Φρονώ ότι ως ομοειδή όντα είναι τουλάχιστον τεχνητή ηλιθιότητα ο επίπλαστος χωρισμός μας σε έθνη και ακολούθους οτιδήποτε σχήματος φτιαγμένου από ανθρώπους για σκοπούς πονηρούς το δίχως άλλο. Τα κοιμητήρια είναι γεμάτα από συνανθρώπους μας χαμένους στην υπηρεσία ενός τεχνητού, κατασκευασμένου σκοπού. Η πιο πονηρή κατασκευή είναι τα έθνη, με ότι κι αν κουβαλά αυτός ο τεχνητός ορισμός (αφορισμός πιο σωστά). Αυτό περιλαμβάνει κι όλα τα πλανερά κατασκευάσματα, που ακολουθούν οι άνθρωποι για να μπαίνουν πιο εύκολα σε μαντριά και να χειραγωγούνται ευκολότερα, με απώτερο σκοπό το κέρδος. Θα μου πεις: τόσο ανώτερος είσαι εσύ και προσπαθείς να πορευτείς ανεπηρέαστος στη ζωή σου; Απαντώ, όχι ακόμη, αλλά προσπαθώ. Με γνώμονα ότι όλοι είμαστε ίδιοι, άρα είναι τουλάχιστον πονηρό να συντασσόμαστε κάτω από φτιαχτά κατασκευάσματα, όπως σημαίες και φτιαχτά κατασκευάσματα.
Όσο για τις αδυναμίες που χρεώνω τον εαυτό μου –όλοι έχουμε αδυναμίες- είναι η σύνταξή μου στην παιδική μου αδυναμία την ΑΕΛ και τον τόπο καταγωγής μου την Λάρισα. Παλεύω να ταιριάξω την γενική μου κοσμοθεωρία με τις δύο μου τούτες αδυναμίες, μα δεν τα καταφέρνω. Τελικά είμαστε άνθρωποι με τις αδυναμίες και τα λάθη μας, αρκεί να μην είναι επιβλαβείς για τους ομοίους μας και το περιβάλλον.
3
Μάιος 28, 2009
Ψήφοι: +3
Ψήφοι: +3
Αποστολή σχολιου
