Πρόσθεσε σχόλιο (0)
Προβολές: 3298
Home 
Πείτε μου... να σας πω !
Πείτε μου... να σας πω !
|
Εδώ δημοσιεύονται κάποιες σκέψεις, που θα ήταν χαρά μου να σχολιάσεις ή να προσθέσεις μια νέα δική σου, μετά από μια απλή Δημιουργία λογαριασμού . Σκέφτηκα, με τον τρόπο αυτό, μπορούμε να έχουμε μια ελεύθερη επικοινωνία. Μια ανταλλαγή σκέψεων και ιδεών. |
|
Περί συναντήσεων
Είναι κάποιες συναντήσεις τυχαίες - ίσως οι περισσότερες. Είναι άλλες προκαθορισμένες, προγραμματισμένες. Άλλες τις λες σημαντικές κι άλλες ασήμαντες ή έστω χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Κάποιες συναντήσεις συμβαίνουν για να κρατήσουν μια ζωή ή για να δημιουργήσουν τη ζωή. Μερικές συναντήσεις είναι θορυβώδεις κι άλλες πάλι σιωπηλές, την ώρα της μοναξιά μας όπου είτε συναντούμε άλλους στο νου μας είτε τον ίδιο μας τον εαυτό, στο βαθύ των σκέψεών μας.Προσωπικά δίνω μεγάλη σημασία στις συναντήσεις έστω κι αν είναι με ανθρώπους που θα με προσπεράσουν. Εγώ δεν προσπερνάω εύκολα. Αφήνω τους άλλους να το κάνουν και κάποιες φορές τρέφω μια εσωτερική έπαρση και λέω πως αυτοί θα χάσουν. Φυσικά, μια συνάντηση για να υπάρξει μεγάλη δεν απαιτεί και τη φυσική παρουσία. Νά' ναι καλά το διαδίκτυο που τα διευκολύνει αυτά σήμερα. Στην τελευταία συνάντηση που είχα (εκ του φυσικού) ένιωσα κάτι απλό, χαλαρό και καθαρό, σαν παιδικό συναίσθημα - ναι, σα παιδικό συναίσθημα - γι' αυτό και μ' έπιασε δέος. Δημήτρη, σ' ευχαριστώ για το φως. Σ' ευχαριστώ για την ανάταση ψυχής που μου δημιούργησες.
|
|
|
|
Σε ολόκληρο τον κόσμο, ο άνθρωπος αρνείται να επιτρέψει στα ζώα να ζήσουν την ζωή της επιλογής τους. Πάνω από 150 εκατομμύρια ζώα σκοτώνονται άγρια κάθε ημέρα για να ικανοποιήσουν την όρεξή μας για προϊόντα που προέρχονται από τα σώματα τους: γαλακτοκομικά, αυγά και κρέας.
Σήμερα 06-06-2009 έπιασες να ταχτοποιείς τις παλιές σου φωτογραφίες. 
Δεν είναι κάτι ιδιαίτερα βαθυστόχαστο. Έτσι και αλλιώς σήμερα οι στοχαστές αποτελούν είδος εν’ ανεπαρκεία, κρύβονται στην ποιο καλή περίπτωση, γιατί με όσο δυνατή φωνή και αν μιλήσουν, τα λόγια τους σκεπάζονται από την οχλοβοή της εποχής. Είναι η πρώτη φορά που γράφω κάτι για το νέο site. Βασανίστηκα μέχρι να βρω κάτι σημαντικό. Σήμερα βγήκα βόλτα στους δρόμους της πόλης και με έπιασε απελπισία. Τα σημαντικά στην πόλη είναι κρυμμένα, σαν το (τρόπον τινά) νεοκλασικό που η πορεία μου με έφερε δίπλα του. Μάλλον παλιό αρχοντικό της δεκαετίας του ’60 θυμίζει, έτσι όπως προβάλει στριμωγμένο ανάμεσα στις πολυκατοικίες, πίσω από τα παρκαρισμένα ημιφορτηγά στην 28η Οκτωβρίου, περίπου γωνία με Μανδηλαρά.
Ας ξεκινήσω τη συζήτηση με ένα αγαπημένο μου θέμα. Πιστεύω πως τα έθνη και τα εθνικά κράτη είναι κατασκευασμένες ψευτιές που χωρίζουν και σκλαβώνουν τους ανθρώπους, μηχανές φόνου, τρόμου και ρατσισμού... Έτσι κατα συνέπεια υποστηρίζω πως η διαδρομή μας προς δικαιότερες και ανθρωπινότερες κοινωνίες προϋποθέτει το ξεπερασμα των εθνικών κρατών και κάθε εθνικισμού.